سربازی از تبار سادات

#به_افق_اربعین

#به_قلم_خودم

با تمام وجودم چسبیدم به آن اتوبوسی که زائران کربلا را باخود حمل می کرد.

آنقدر اشک ریختم که چشمان جز سیاهی چیزی نمی دید.

صورتم گُر گرفته و صدایم گرفته ام بود.

با اینکه نه سال بیشتر نداشتم ولی شوقی عجیبی برای رفتن داشتم.

 ده سالی از این اتفاق می گذرد و هنوز داغ کربلا بر دلم هست.

نمی دانم تا کی سهم من از کربلا ، چسبیدن به ماشین زائران است؟؟؟