تفسیر دعای هفتم صحیفه
بخش سوم(استاد ملکی اصفهانی)
راه حل مشکلات فقط به دست پروردگار است
14)فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ
مُصدِر: برگرداننده، أوردتَ: وارد کردی.
امام علیه السلام در این قسمت از دعا به محضر پروردگار عرضه می دارد: حال که مشکلات و سختی هایی که بر من وارد شده با قدرت خود بوده، بنابراین مشکلاتی که تو بر ما وارد کرده ای، کسی جز تو نمی تواند آن را برگرداند.
15)وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ
صارف:برگرداننده.
یعنی: و آنچه را تو بر ما متوجه ساخته ای _ و ما را با آنها روبرو کردی _ کسی جز تو نمی تواند از ما برگرداند.
16)وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ
فاتح: باز کننده، گشاینده. أغلقتَ: بستی.
یعنی: و آنچه را تو بسته ای _ و گره هایی که در کار ما انداختی _ کسی جز تو نمی تواند آن را باز کند.
17)وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ
مغلق: کسی که چیزی را می بندد. فتحتَ: باز کردی، گشودی.
یعنی: و آنچه را تو باز کرده ای کسی جز تو نمی تواند آن را ببندد.
18)وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ،
میسّر: آسان کننده، عسّرت: مشکل ساختی.
یعنی: و آنچه را تو مشکل ساخته ای کسی جز تو نمی تواند آن را آسان کند.
19)وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ.
ناصر: یاری کننده. خذلت: رها کردی. یعنی: و کسی را که تو رها کنی دیگری نمی تواند او را یاری کند.
بنابراین وقتی همه اینها به خداوند بر می گردد، کسی جز او نمی تواند آنها را برطرف کند و انسان مؤمن باید برای حلّ مشکلات خود به او پناه ببرد.
قرآن کریم نیز می فرماید: «ما يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها وَ ما يُمْسِكْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» (چون رحمتى را خدا براى مردم بگشايد، بازدارندهاى براى آن نيست، و چون بازدارد، بعد از او فرستندهاى برايش وجود ندارد، و او تواناى شكستناپذير و حكيم است.) (فاطر 2)
و نیز می فرماید: «إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلا غالِبَ لَكُمْ وَ إِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ» (اگر خدا شما را يارى كند، هيچ كس بر شما چيره و غالب نخواهد شد، و اگر شما را واگذارد، چه كسى بعد از او شما را يارى خواهد داد؟ و مؤمنان بايد فقط بر خدا توكل كنند.) (آل عمران، 160)