سربازی از تبار سادات

فرهنگ و روح شهادت طلبی:

این هدفگذاری و خط را امام حسین علیه السلام دادند، آنگاه که فرمودند:

« ألاتَرَوْنَ إلی الحَقِّ لا یعْمَلُ به، و إلی الباطِلِ لا یتَناهی عنه لِیرْغَبَ المُؤمِنُ فی لِقاءِ رَبِّهِ حَقَّاً حَقّاً »

ترجمه: آیا نمی‌بینید به حق عمل و از باطل جلوگیری نمی‌شود. در چنین شرایطی بر مؤمن لازم است که حقیقتاً به دیدار پروردگارش راغب باشد.

پس دشمنان از پویایی این فرهنگ و این خط می‌ترسند؛ از اتحاد قلبی مردمان بر “محبوب مشترکی” چون سیدالشهداء علیه السلام می‌ترسند؛ از ذکر مصیبت که برملا کننده‌ی خوی حیوانی دشمنان است می‌ترسند، بالتبع از عزاداری و گریه‌های عاشقان اباعبدالله الحسین علیه السلام می‌ترسند؛ لذا فرمود:

« أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ لَا یَذْكُرُنِی مُؤْمِنٌ إِلَّا اسْتَعْبَرَ »

من كشته اشك می ‌باشم، هیچ مؤمنى یاد آور من نمى ‏شود مگر اینكه گریان (و اشك از چشمانش جاری) خواهد شد.