علت اصلی دشمنی ها
علت اصلی دشمنیها با عزاداری، ترس از آثار وحدت قلوب میباشد
سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام:
امام حسین علیه السلام، همان “محبوب واحد” قلوب شیعیان، مسلمانان و تمامی آزادهها، آزادیخواهان و مخالفین با جهل، استکبار و ظلم میباشند.
به داخل مملکت که نگاه کنیم، دهها میلیون عاشق دارد، اهل سنت نیز او را دوست دارند و حتی مسیحیان بسیاری داریم که نه تنها احترام، بلکه محبت ویژهای نسبت به ایشان و حضرات ابوالفضل و زینب کبری و سایر خاندان علیهم السلام دارند. به خارج از کشور که نگاه کنیم، حدود نیم میلیارد شیعه به او عشق میورزند و نزدیک به یک میلیارد مسلمان غیر شعیه نیز به او محبت خاصی دارند.
از اینرو، قلوبی که هر کدام صدها و هزاران محبوب دارند و شوق وصال آنها (رسیدن به اهداف گوناگون) و یا خوف نرسیدن به آنها و فراق (شکستها، از دست دادنها، عدم موفقیتها و …) تمام ذهن و قلب آنها را به خود متوجه کرده است، با آغاز دهه محرم، به یک “محبوب” توجه میکنند و نظرات و توجهات، کم یا زیاد، همه به یک سو معطوف میگردد.
این همان “اعتصام جمعی “بِحَبلُ الله” و ” عُروةُ الوُثقی” الهی میباشد؛ این همان جمع شدن در « سَفینةُ النّجاة = کشتی نجات» در طوفان بلایای مُهلک و نیز حرکت در مسیر روشن به نور « مِصباحُ الهداة » میباشد.
علت اصلی دشمنیها:
بیتردید دشمنان اسلام و مسلمین، نه دلشان برای عزادار شدن ما سوخته است و نه ناراحت و نگران مویهها و گریهها و مصیبتهای وارده در گذشته و حال به ما میباشند؛ چنان که تمامی سرزمینهایمان را کربلا و تمامی روزگارمان را عاشورا کردهاند!
بنابر این، هیچ نگرانی و دغدغهای ندارند که مسلمانان و از جمله شیعیان جهان، در ایام یا روز خاصی، همه در هر کجا که هستند [ایران، عراق، پاکستان، لبنان، یمن، بحرین، افغانستان، کویت، عربستان، هندوستان، ترکیه، مالزی، حتی فیلیپین یا کشورهای اروپایی و ایالات امریکایی]، سیاه بپوشند و برای فاجعهی تلخی که آن نیز پیش از سیرده قرن پیش رخ داده، عزاداری و گریه کنند!
دغدغهی دشمنان این است که: اولاً این “محبوب واحد” و “محبت واحد"، سبب “وحدت قلوب” شده است، ثانیاً این این محبت و مودت، زنده و پویاست و ثالثاً، رنگ و بوی مبارزه با جهل، ظلم و استکبار دارد و سبب تأسی امتی بزرگ به ایشان در رویایی “تمام حق” با “تمام باطل” میگردد؛ و این برای آنان خطر بزرگی محسوب میشود.