سربازی از تبار سادات

?زیِّ ایمانی طلبه و زیِّ طلبگی او?

تفاوت زیِّ ایمانی طلبه و زیِّ طلبگی او

طلبه از آن جهت که یک مسلمان مومن است، موظف است در زیِّ اهل ایمان باشد؛ اما فراتر از آ>، از جهت شخصیت صنفی و نقش اجتماعی خاص طلبگی نیز، لازم است در جلوه‌های ظاهری خود هنجارهایی را مراعات کند که الزاما هر مومنی در هر صنفی ملزم به رعایت آن نیست. این هنجارها، مصادیق خاص زیِّ طلبگی‌اند

به بیان دیگر، طلبه چون انتساب آشکاری به یک صنف اجتماعی دارد، رفتارش رفتار آن صنف تلقی می‌شود و به پای آنها نوشته می‌گردد. آبروی شخصی او، با آبروی صنف او و آبروی صنفی او پیوند دارد و از بین رفتن اعتبار شخصی‌اش، غالبا ملازم با خدشه در اعتبار صنفی او و اعتبار صنف او است. بنابراین اگر طلبه در رفتارهای خود مراقبت لازم را نداشته باشد و از حدود پاره‌ای هنجارها فراتر رود، علاوه بر آنکه با زیِّ ایمانی تطابق ندارد و شان او را پایین می‌آورد، به منزلت و جایگاه روحانیت آسیب رسانده و ارج و قدر این نهاد مقدس را که حاصل صدها سال پای‌مردی و صداقت و خدمت و مجاهدت عالمان ربانی است، مخدوش ساخته است.

بنابراین، هر حالت یا رفتار ظاهری که به گونه‌ای به رسالت‌های صنفی طلبه مدد رساند و جایگاه اجتماعی‌اش را به عنوان طلبه، یا منزلت اجتماعی نهاد روخانیت را مستحکم سازد، برای او مطلوب است و مشمول زیِّ طلبگی است و هر چه که مانع اجرای بهینه رسالت حوزوی شود، برای او مذموم و خلاف زیِّ طلبگی به شمار می‌رود.