سربازی از تبار سادات

امام رضا عليه السلام:

كسى كه با زبانش آمرزش بطلبد، ولى[از گناهش‏] پشيمان نباشد، خود را مسخره كرده است.

كسى كه از خدا موفقیت بخواهد، ولى تلاش نكند، خود را مسخره كرده است.

كسى كه جوياى دورانديشى باشد، ولى احتياط نورزد، خود را مسخره كرده است.

كسى كه از خدا بهشت بخواهد، ولى سختی‌ها را تحمّل نكند، خود را مسخره كرده است.

كسى كه از آتش به خدا پناه ببرد، ولى شهوات را فرو نگذارد، خود را مسخره كرده است.

وكسى كه ياد خدا كند، ولى به سوى لقاى او نشتابد، خود را مسخره كرده است.

مَنِ استَغفَرَ بِلِسانِهِ ولَم يَندَم فَقَدِ استَهزأَ بِنَفسِهِ، ومَن سَأَلَ اللَّهَ التَّوفيقَ ولَم يَجتَهِد فَقَدِ استَهزأَ بِنَفسِهِ،ومَنِ استَحزَمَ (استجاب) ولَم يَحذَر فَقَدِ استَهزأَ بِنَفسِهِ، ومَن سأَلَ اللَّهَ الجَنَّةَ ولَم يَصبِر عَلَى الشَّدائِدِ فَقَدِ استَهزأَ بِنَفسِهِ، ومَن تَعَوَّذَ بِاللَّهِ مِنَ النّارِ ولَم يَترُكِ الشَّهَواتِ فَقَدِ استَهزأَ بِنَفسِهِ،ومَن ذَكَرَ اللَّهَ ولَم يَستَبِق إلى لِقائِهِ فَقَدِ استَهزأَ بِنَفسِهِ

معدن الجواهر، ص‏59

‌