سربازی از تبار سادات

گاهي گمان نميکني ،ولي خوب مي‌شود
گاهي نمي‌شود که نمي‌شود که نمي‌شود
گاهي هزار دوره دعا ، بي اجابت است
گاهي نگفته قرعه به نام تو مي‌شود
گاهي‌گدايِ گدايي‌و بخت‌با تو يار‌نيست
گاهي تمام شهر گداي تو مي‌ شود
گاهي براي خنده دلم تنگ مي‌شود ،
گاهي دلم تراشه اي از سنگ مي‌شود
گاهي تمام آبيِ اين آسمانِ ما ،
يک باره تيره گشته و بي رنگ مي‌شود
گاهي نفس ، به تيزيِ شمشير مي‌شود ،
از هرچه زندگي‌ست ، دلت سير مي‌شود
گويي به خواب بود، جواني‌مان گذشت
گاهي چه زود فرصت‌مان دير مي‌شود
کاري ندارم کجايي چه ميکني
بي عشق سر مکن،که دلت پير مي‌شود