سربازی از تبار سادات

?#معرفی_کتاب?

خاطرات مستر همفر عنوان کتابی است که به شرح خاطرات مِستِر همفر مامور دولت بریتانیا در کشورهای اسلامی در قرن ۱۸ میلادی پرداخته و به تشریح نقش او در شکل‌گیری دیدگاه وهابیت در کشورهای مسلمان می‌پردازد. او در این کتاب از مأموریتش به کشورهای مصر ، عراق ، ایران، حجاز و استانبول مرکز خلافت عثمانی می گوید و هدفش از این مأموریت را که جمع آوری اطلاعات کافی به منظور جستجوی راه های درهم شکستن مسلمانان و نفوذ استعماری در ممالک اسلامی است بیان کرده و از مسائلی که در این مأموریت برای او پیش می آید، یاد می کند.

مطالعه این کتاب جهت پی بردن به نقشه های روباه پیر انگلستان در پیدایش وهابیت و برای غلبه بر مسلمین و همچنین شناخت راه های نفوذ غرب به جهان اسلام و برای عبرت گرفتن و دشمن شناسی لازم است.

منافقین از خطرناک ترین گروه های ضد انقلاب هستند. فرقه تروریستی منافقین به‌سرکردگی مریم و مسعود رجوی شکل گرفت. حملات وحشیانه منافقین در سراسر ایران در دهه ۶۰ رخ داد. حتی منافقین به نمازگزاران هم رحم نکردند. در ادامه مهم ترین جنایت های منافقین در تهران و سایر نقاط کشورمان را بخوانید.

سازمان مجاهدین خلق (منافقین) که در دهه ۶۰ مسئولین و سران نظام را هدف ترورهای خود قرار داده بود، جنایت دیگری نیز به نام خود ثبت کرد: قتل‌عام مردم بی‌گناه. در جای جای برگ‌های تاریخ ایران، نام مردان، زنان و کودکانی وجود دارد که بدون هیچگونه پیشینه سیاسی، قربانی ترورهای منافقین شده‌اند.

به شهادت رساندن زوار بی‌گناه در حرم امام رضا(ع)، کشتار مردم بی‌گناه در تهران، شیراز، اهواز، قم، اصفهان، مازندران، همدان، گیلان، سمنان، تبریز، کردستان و … تنها بخشی از کارنامه سیاه منافقین است. آن‌ها نه تنها سران نظام را هدف قرار می‌دادند، بلکه از کشتن و اعمال جنایت علیه مردم عادی نیز ابایی نداشتند.

سازمان مجاهدین خلق (منافقین) که در دهه ۶۰ مسئولین و سران نظام را هدف ترورهای خود قرار داده بود، جنایت دیگری نیز به نام خود ثبت کرد: قتل‌عام مردم بی‌گناه. در جای جای برگ‌های تاریخ ایران، نام مردان، زنان و کودکانی وجود دارد که بدون هیچ گونه پیشینه سیاسی، قربانی ترورهای منافقین شده‌اند.

گروهک تروریستی منافقین، تنها در بازه زمانی ۱۱ فروردین تا ۲۶ اسفند سال۱۳۶۲، مسئولیت ترور ۴۵۸۳ شهروند ایرانی را برعهده گرفت.

? رضاشاه اهل بخشش بود!!

‼️ تصویر کوه آرارات کوچک و منطقه قره سو(قرمز رنگ) که رضاشاه به ترکیه بخشید. رضاشاه در توجیه این خیانت گفت «مهم نیست که این تپه مال که باشد،مهم این است که من و آتاتورک با هم دوست باشیم».

? نامیرا 

✍? رمانی‌ست نوشته‌ی صادق کرمیار که به حوادث کوفه پیش از عاشورای سال ۶۱ هجری قمری می‌پردازد. 

✉️ نویسنده در این داستان، با بهره‌گیری از مستندات تاریخی و آنچه که از رفتار شخصیت‌های بارز این اتفاق در تاریخ باقی مانده؛ برای مثال، نامه‌ها یا اشارات مقاتل، به شخصیت‌پردازی پرداخته است و به درستی، حال و هوا و خصوصیات خلقی هر یک از افراد تاثیرگذار در سرنوشت حادثه‌ی کربلا را، بازسازی کرده است. 

? با خواندن این رمان، به کوفه‌ی سال ۶۱ سفر می‌کنید و از نزدیک، تصمیمات هر فرد و آنچه بر این تصمیمات، اثر داشته‌ است را می‌بینید. 

❗️نامیرا رمان خود ماست. 

هریک از ما و آنچه که تاکنون کسب کرده‌ایم و تاثیری که این کسب‌ها در تصمیم نهایی ما دارد.

#معرفی_کتاب

????????

?@farhangi_whc?

????????

? واکنش رسانه های جریان معاند پیرامون گفتگوی تلویزیونی رئیس جمهور با مردم

? مطرح کردن ادعای عدم توانایی رئیس جمهور ایران برای حل مشکل معیشت مردم با تکیه بر اظهارات شب گذشته ایشان

? حاشیه سازی از اظهارات رئیس جمهور درباره روابط با روسیه و خنثی سازی تحریم ها

? بهره برداری از واکنش رئیس جمهور درباره انتصابات فامیلی در دولت

? هجمه علیه رئیس جمهور با استفاده از عناوینی همچون ناآگاه و ناکارآمدترین رئیس دولت در تاریخ جمهوری‌اسلامی

? تمسخر اظهارات رئیس جمهور درخصوص مطالبه مردم بابت افزایش حقوق های دریافتی

? روایت سازی پیرامون تغییر موضع سیدابراهیم رئیسی درباره مذاکره و توافق با آمریکا

? بررسی سمت و سوی اهم مسائل مطرح شده در فضای مجازی را در کانال قطب نما دنبال کنید…
https://eitaa.com/joinchat/244187288Cfba1f330a9

? اثریا

♨️جذاب و نفس گیر مثل جنگ سوریه

کتاب اثریا روایت داستان گونه ای از نبرد نیروهای ایرانی با گروه های تکفیری در سوریه است.

?برشی از متن:  

از جنگ که برگردی، زندگیت تقسیم می شه به دو بخش. قبل از جنگ و بعد از جنگ. این که قبل از جنگ کی بودی و چی بودی و چطوری فکر می کردی اصلاً مهم نیست، بعد از جنگ توی خونه از چیزی نمی ترسی اینم یه مشکله. 

آدم ها باهات همدل نمی شن، فکر می کنن تو سنگی، سردی. کم کم از جمع ها دور می شی. وقتی دور بشی تازه می فهمی ترسیدن برای زندگی اجتماعی چقدر لازمه و…?

#معرفی_کتاب

????????

?@farhangi_whc?

????????

?قصه های ادواردو
قصه مردی ایتالیایی که عاشق امام زمان شد

?نوشتار حاضر، قصه مردی به نام ادواردو می باشد، مردی که خودش را خوشبخت ترین مرد ایتالیا می دید که تمام پول های پدرش به او رسیده و در سن جوانی یکی از ثروتمندترین آدم های جهان شده.

?آن روز ادواردو مثل بقیه روزها به کتابخانه ی دانشگاه شان رفته بودکه ناگهان چشمش خورد به یک کتاب که ر میان بقیه کتاب ها فرو رفته بود و مقداری هم خاک رویش نشسته بود.جلدش را نگاه کرد.دید با خط انگلیسی نوشته:«ترجمه انگلیسی قرآن کریم»

?ادواردو در جهان غرب به دنیا آمد و میان یهودیان متعصب زندگی اش را آغاز کرد؛ولی نسیم آزادی خواهی انقلابک اسلامی و در پی آن ترنم جهان بینی مهدوی؛ او را عاشق مکتب علوی همان اسلام ناب نمود…..

#معرفی_کتاب

????????

چگونه خوشبختی آمریکایی ها قربانی می شود

نورا مانگان، زنی آمریکایی است که خودش را (از جمله به خاطر اینکه «خانه دار» بود)، خوشبخت می دانست تا زمانی که گرفتار آرام بخش های اعتیادآور شد. اتّفاقی که برای مانگان افتاد، به خوبی نشان می دهد چگونه بحران آرام بخش ها و مخدّرها و تجویز آنها توسط پزشکان آمریکایی، دامن گیر شهروندان عادی و اغلب از همه جا بی خبر می شود. وی سرنوشت خود را این گونه روایت می کند: 

من یک زن تحصیل کرده، متأهّل، خانه دار و مادر چهار فرزند هستم. زندگی روی خوشش را به من نشان داده بود تا زمانی که یک دیدار سرنوشت ساز با یک پزشک ارتوپد داشتم. به دکتر گفتم درد خفیفی در انگشتان پایم احساس می کنم. او هم نسخه ای به من داد که سرآغاز نسخه های بی شماری بود که هر ماه برای استعمال اکسی کدون از او می گرفتم: اینها نسخه ای برای ورود من به جهنّم بود. ظرف شش ماه، اعتیاد دیوانه وار به موادّ مخدّر پیدا کرده بودم.

بعد از مدّتی نسبتاً کوتاه، میزان اکسی کدون نسخه ای من، دیگر به هیچ عنوان جوابگوی دردی نبودند که زندگی من را عوض کرده بود. این را هم باید بدانید که وقتی اکسی کدون را از راه های دیگر تهیه می کنید، هر گرمش یک دلار پایتان درمی آید. بنابراین من پس اندازمان را خالی می کردم و به هیچ چیز دیگری فکر نمی کردم. سخت است تصوّر کنید که در مدّتی به این کوتاهی، من از «خانم کلیور» (شخصیت یکی از سریال های محبوب آمریکایی) که برای استقبال از فرزندانش، وقتی از مدرسه به خانه می آمدند، نان داغ دارچینی می پخت، تبدیل شدم به «صورت زخمی» (نام فیلم آمریکایی درباره تجارت موادّ مخدّر) که قرص های آرام بخش را روی میز شیشه ای اتاق کار خانه مان مصرف می کردم و وقتی صدای فرزندانم را می شنیدم که از مدرسه آمده اند، پیش خودم می گفتم: «آخر، چرا این قدر زود رسیدند؟»

دست کم هفت دلیل می توان آورد که نشان می دهند رؤیای آمریکایی مرده است:

1- اکثر آمریکایی ها نمی توانند پیشرفت اقتصادی داشته باشند:

رؤیای آمریکایی، یعنی حقوق کارمندان با گذر زمان، به نسبتی منطقی افزایش پیدا کند؛ در حالی که اکثر مردم آمریکا حتّی انتظار چنین افزایش حقوقی را هم نمی کشند. گزارش های سال 2014 م. نشان می دهد که حقوق طبقه متوسط در آمریکا، 15 سال است که افزایش پیدا نکرده است. بانک شناخته شده «گلدمن ساکس» طی گزارشی نوشته است که طی سال 2013 م. ، سود کمپانی های بزرگ، با سرعتی پنج برابر حقوق مردم عادی، افزایش پیدا کرده است.

2- ثروتمندان هر روز ثروتمندتر می شوند و بقیه بدهکارتر:

اکثر آمریکایی ها به صرف اینکه درآمدشان کفاف خرج زندگی اشان را نمی دهد، در حال پسرفت اقتصادی هستند. بنابراین اینکه مردم آمریکا هر روز بدهکارتر می شوند، تعجّبی ندارد. خانواده های آمریکایی اکنون برای داشتن یک زندگی استاندارد، «وابسته به بدهی» شده اند. شکاف میان هزینه و درآمد به خصوص در زندگی جوانان زیر 25 ساله آمریکا مشهود است و بنابراین در این کشور، دو طبقه به وجود آمده است: ثروتمندان و دیگرانی که هر روز بدهکارتر می شوند.

3- بدهی دانشجویی دارد نسل غیرثروتمند آمریکا را نابود می کند:

آموزش «عمومی» در آمریکا یک توهّم شده است. امروزه اگر می خواهید تحصیلات دانشگاهی داشته باشید، اوّل باید ثروتمند باشید؛ مگر اینکه بخواهید کوله باری از بدهی ها را اوّلین روز در شغل جدید، با خودتان سر کار ببرید. هزینه تحصیلات دانشگاهی در آمریکا بین سال های 1985 تا 2012 م. معادل 500% افزایش داشت. 11 برآوردهای سال 2015 م. ، نشان می دهد تحصیل در دانشگاه های خصوصی آمریکایی به ازای یک دوره چهار ساله، بیش از 134 هزار دلار پای جوان ها تمام می شود؛ اگر هزینه مسکن، خوراک، کتاب و هزینه های دیگر را حساب نکنید. دانشگاه های دولتی که زمانی همه آمریکایی ها، حتّی فقرا می توانستند از آنها استفاده کنند، اکنون هر کدام سالانه، دست کم 13 هزار دلار پول می گیرند.

4- «خانه داری مادران» یک افسانه قدیمی است:

زمانی در آمریکا بود که خانواده های طبقه متوسط می توانستند تنها با درآمد یکی از والدین، زندگی راحتی داشته باشند؛ امّا آن روزها دیگر گذشته است. افزایش هزینه ها و ثابت ماندن درآمدها، موجب شده تا در خانواده های آمریکایی، زن و مرد مجبور شوند هم زمان شغل های تمام وقت داشته باشند و نیز فرزندآوری را نیز تبدیل به یک ریسک اقتصادی کرده است.

5- آمریکایی ها باید قید سفرهای تفریحی را بزنند:

طی تحقیقی در سال 2012 م. ، هزینه هر سفر تفریحی متوسط برای آمریکایی ها، 1180 دلار به ازای هر نفر ارزیابی شد، یعنی 4720 دلار به ازای یک خانواده چهار نفره. این یعنی اکثر آمریکایی ها نیازی نیست غصّه برنامه ریزی برای سفر تفریحی را بخورند؛ چون اگر بیکار هستند، قطعاً پول آن را ندارند و اگر شغل دارند، به احتمال زیاد، وقت آن را ندارند. آمریکا تنها اقتصاد پیشرفته ای است که اکثر کارفرمایان در آن، ملزم نیستند کارمندان خود را به سفرهای تفریحی رایگان بفرستند.  حتّی در شرایطی که دست کم روی کاغذ، کارمندان حقّ مرخصی دارند، آمار نشان می دهد هر سال در آمریکا 175 میلیون روز مرخصی استحقاقی، بلااستفاده می ماند. 

- حتّی با وجود بیمه درمانی، اغلب مردم توان پرداخت هزینه های پزشکی را ندارند:

خدمات درمانی در آمریکا صرفاً به ثروتمندان تعلّق می گیرد. «لایحه خدمات درمانی ارزان» یا همان اوباماکر، که سال 2010 م. تصویب شد، قرار بود تعداد آمریکایی های تحت پوشش بیمه درمانی را افزایش دهد. با این حال، هنوز هم پوشش خدمات درمانی در آمریکا، در میان کشورهای کاملًا توسعه یافته، بدترین وضعیت را دارد و تازه این وضعیت برای افرادی است که تحت پوشش بیمه هستند. از سال 2007 م. تاکنون هزینه بیمه درمانی برای کارفرمایان 52% و برای کارمندان 73% افزایش پیدا کرده است. این هزینه اکنون 144/ 9 دلار در هر سال است. 16 طبق آمار اداره سرشماری آمریکا، در همین مدّت، درآمد متوسط آمریکایی ها، 8% کاهش پیدا کرده است.

مردم آمریکا یاد گرفته اند برای رفع هر مشکلی، به سراغ قرص بروند

7- دیگر خیال آمریکایی ها از بازنشستگی راحت نیست:

این آرزو که بعد از یک عمر کار، مانند نسل های قبلی بازنشسته شوید و خیالتان از باقی عمر راحت باشد، اکنون در آمریکا، صرفاً برای ثروتمندان محقّق می شود. افزایش هزینه ها به معنای این است که اکثر آمریکایی ها به جای آنکه پس انداز داشته باشند، غرق در بدهی هستند. به همین دلیل است که حدود 20% از آمریکایی ها در سنّ بازنشستگی، پس اندازی برای سال های بعد خود ندارند.  طبق گزارش ها، آمریکا در میان کشورهای توسعه یافته، مکان نوزدهم را از نظر ایمنی اقتصادی دوران بازنشستگی دارد. 

اگر از بیش تر مردم «آمریکا» درباره رؤیای آمریکایی بپرسید، به شما خواهند گفت که این رؤیا، یا از همان ابتدا دروغ بوده یا اکنون دیگر مرده است. این واقعیت را آمار اقتصادی، رفاهی و یک واقعیت بسیار تکان دهنده به شما می گوید: آمریکایی ها که تنها 5% از جمعیت جهان هستند،80% از داروهای آرام بخش دنیا را مصرف می کنند. سال 2014 م. آمار اعتیاد به آرام بخش در آمریکا رکورد جدیدی ثبت کرد و هم زمان، به طور متوسط در هر ساعت، بیش از سه نفر به خاطر اووردوز این داروها جان خود را از دست دادند. بسیاری از آمریکایی ها وقتی آرام بخش هایشان اثر خود را از دست می دهند، به سمت هروئین کشیده می شوند، چون هم ارزان تر است و هم در دسترس تر؛ در حالی که بیش از 52 میلیون آمریکایی بالای 12 سال اقدام به سوءمصرف موادّ دارویی می کنند، پزشکان آمریکایی همچنان تمایل دارند تا برای هر بیماری، آرام بخش تجویز کنند.