سربازی از تبار سادات

اگر توصیه های روانشناسی و تربیتی معاصر غربی را یک پیشنهاد برای تربیت بدانیم، باید قبول کنیم که بسیاری از این پیشنهادها و راهکارها هنوز نتیجه شان روشن نیست اما ما توصیه نامه ها و فرامینی دینی برای تربیت خود و فرزندانمان در دسترس داریم که نتیجه اش مشخص است.

نهج البلاغه حضرت علی(ع) سرشار از نکات تربیتی است؛ یعنی بیش از هرچیز دیگر، راهکارهای تربیتی ارائه می کند و برای کسی که می خواهد تربیت شود و تربیت کند بهترین و روشنگرترین منبع است. در میان نامه ها، خطبه ها و حکمت ها، نامه 31 نهج البلاغه که خطاب به امام حسن(ع) نوشته شده یکی از برترین اسناد تربیتی است. کافی است بخوانیم و کمی دقت کنیم. بحث و تحلیل نکته به نکته آن در فرصت کم ما نمی گنجند اما در ادامه چند نکته بیان خواهیم کرد که در تربیت کودک و نوجوان بسیار اصولی، مهم و راهگشاست

تو پاره تن منی

حضرت در ابتدای نامه و پیش از شروع هر نوع توصیه و سفارشی به ایجاد رابطه عاطفی با فرزند خود می پردازند؛ «و دیدم که تو پاره تن منی و بلکه بیشتر از آنی، تو برایم همه روح و جانی… .» فرزندان ما در هر سن و سالی و در هر موقعیتی، قبل از هر چیز نیاز دارند که بدانند و بشنوند که ما دوست شان داریم و چقدر بی هیچ قید و شرطی برایمان ارزشمندند. کلید طلایی تربیت، محبت است. بسیاری از پدر و مادرها می گویند:«من از صبح تا شب برای آسایش و آرامش کی دارم می دوم؟ خودش باید بدونه چقدر دوستش دارم و برام مهمه». بسیاری از نوجوانان هم هستند که در جلسات مشاوره عنوان می کنند:«منو دوست ندارن». علاوه بر محبت عملی، فرزندان نیاز به محبت کلامی هم دارند؛ بگویید و سیرابشان کنید. قبل از آنکه نصیحت، توصیه یا حتی تنبیه را شروع کنید، او باید بداند و بشنود که دوستش دارید.

دروغ ریشه بسیاری از گناهان است، انسانهای دروغ گو، خود را با دروغ بزرگ جلوه می دهند، به همه کس و همه چیز بدبینی و سوءظن دارند و با سخنان دروغ خود تملق گویی می کنند. یکی از روشهای درمان دروغ این است که باید افراد دروغگو را از عواقب دردناک و آثار سوء معنوی و مادی آن آگاه ساخت. در برخی موارد دروغ موجب نفع شخصی می شود اما بسیار زودگذر است. راه حل دیگر پرورش شخصیت در افراد و کوشش برای تقویت پایه های ایمان در دل افراد دروغگو است که با پاک کردن محیط های تربیتی و معاشرتی از وجود افراد دروغگو به دست می آیدتا به مرور با تاثیر پذیری از محیط این رذیله اخلاقی از وجود آنها پاک شود.

‼️عبرت بگير!

 برادرم ! 

?حرف اين و آن را مزن ، دم فروبند و تماشا كن .

 بنگر و عبرت بگير. 

به فكر خود باش . 

?دست توسل به دامن خاتم اوصياء و اولياء امام زمان مهدى موعود حجة بن الحسن العسكرى (علیه السلام ) دراز كن كه گردنه هاى سهمگين و هولناك در پيش دارى و آن بزرگوار امير كاروان است.

?از افراط و تفريط بپرهيز! اهدنا الصراط المستقيم گوى .

 از پيروى نفس حذر كن ! از اوباش بگريز!

? به مضمون نامه اى كه تقديم داشتم عمل كن . به آن چه كه شفاها معروض داشتم اهتمام و اعتناء داشته باش . 

‼️پاسبان حرم دل باش ! 

اى سالك ره ! از خود خبردار….

#علامه_حسن_زاده_آملی قدّس‌سرّه

? *جامعه خراب است که بچه ها خراب میشوند؟!*

? آنهایی که اراده خود را آکبند گذاشته‌اند و نمی‌خواهند از آن استفاده کنند می‌گویند وراثت، محیط و آموزش عوامل اصلی تربیت هستند و همه گناهان را گردن این سه عامل می‌گذارند. می‌گویند: جامعه و مدرسه و پدر مادر ما خراب بودند که ما خراب شدیم و آنهایی که خوب شدند پدر و مادر و مربی خوبی داشتند. اما کسانی که از اراده‌شان خوب استفاده می‌کنند، سه عامل را عامل فرعی می‌دانند. خداوند در آیه ۱۱ و ۱۲ سوره تحریم، ضرب المثل کفار را همسر جناب نوح و لوط و ضرب المثل ایمان را همسر فرعون معرفی می‌کن. یعنی در خانه دو پیغمبر، ضرب المثل کفر و در خانه فرعون ضرب المثل ایمان رشد می‌کند. این دو آیه بیان می‌کند، زور اراده از محیط بیشتر است. یعنی آسیه در محیط کفر است اما اراده اش بر توحید است، با اراده‌اش توحیدی زندگی می‌کند، حتی نهی از منکر می‌کند و شهید می‌شود. یعنی در کاخ فرعون که بدترین محیط است می‌توانیم موحد باشیم به شرط اینکه بخواهیم! از آن طرف در محیط توحیدی خانه جناب لوط و نوح با اراده خودشان کافر شدند. بنابراین اراده می‌تواند نقش وراثت، محیط و مربی را تقویت و یا خنثی کند.

حجت الاسلام ماندگاری

#تربیت_انسان

#تربیت_فرزند 

#رهبر_انقلاب

? دغدغه‌ی فرهنگ

ما به کسانی که اهل کار فرهنگی هستند دائم می‌گوییم، به بعضی تکرار می‌کنیم، به بعضی التماس می‌کنیم، بعضی را در اینجا جمع می‌کنیم و به بعضی پیغام می‌دهیم
که آقا!… کار فرهنگی بکنید.
جواب کار فرهنگی باطل، کار فرهنگی حق است.????

✍امام رضا علیه السلام

بهترین زنان شما آن زنی است که خوش اخلاق وبردبار باشد وهرگاه شوهرش بروی خشمگین شد با نظر غضب به شوهرش نگاه نکند تا هنگامی که از وی خشنود گردد و هرگاه شوهرش از وی غایب شد حقوق شوهر را حفظ کند این چنین زنی از کارگزاران الهی است و عاملان خداوند از رحمت او ناامید نیستند

?کلینی ج۵ص۳۲۵

✨﷽✨

? گزارش کارهای شیعیان به امامان

✍موسی بن یسار میگوید: من در خدمت #امام_رضا علیه السلام بودم؛ وارد کوچه‌های شهر طوس شدیم (شهر مشهد امروز) سر و صدایی شنیدم به طرف آن صدا رفته دیدم جنازه ای است می‌برند ناگاه امام علیه السلام از مرکب پیاده شدند و تابوت را گرفتند و از پی آن به راه افتادند.

آنگاه فرمودند: «ای موسی بن یسار! هر کس جنازه یکی از دوستان ما را تشییع نماید چنان گناهانش می‌ریزد گویا اینکه تازه از مادر به دنیا آمده است و آثار گناه در پرونده او نمی ماند.»

امام همچنان از پی جنازه رفتند تا اینکه او را در کنار قبر گذاشتند. حضرت جلو رفتند و مردم را از جنازه کنار زدند، تا میت را مشاهده کردند سپس دستشان را روی سینه میت گذاشتند و فرمودند: «فلانی پسر فلان! تو را به بهشت بشارت می‌دهم؛ دیگر از این ساعت، ترسی نخواهی داشت.»عرض کردم: فدایت شوم این مرد را می‌شناسید؟! شما که تا کنون به این منطقه قدم نگذاشته اید!

حضرت علیه السلام فرمودند: «مگر نمی دانی “تعرض علینا اعمال شیعتنا صباحا و مساء"؛ اعمال شیعیان هر صبح و شام بر ما پیشوایان عرضه می‌شود هرگاه کوتاهی داشته باشند، از پروردگار تقاضا می‌کنیم از آن چشم پوشی نماید، و هر کار خیری را انجام داده باشند، از خداوند درخواست میکنیم اجر آنها را بدهد.»

? بحار،ج 49، ص 98

✨﷽✨

?ترس از خدا

✍امام مجتبی(ع) هرگاه وضو می گرفت، تمام بدنش از ترس خدا می لرزید و رنگ چهره اش زرد می شد. وقتی از او در این باره می پرسیدند، می فرمود: بنده خدا باید وقتی برای بندگی به درگاه او، آماده می شود، از ترس او رنگش تغییر کند و اعضایش بلرزد.»[1]

هرگاه برای نماز به مسجد می رفت، کنار در می ایستاد و این گونه زمزمه می کرد: إِلَهِی ضَیفُک بِبَابِک یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاک الْمُسِی ءُ فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِیحِ مَا عِنْدِی بِجَمِیلِ مَا عِنْدَک یا کرِیم؛[2]خدایا! مهمانت به درگاهت آمده است. ای نیکوکردار! بدکار به نزد تو آمده است. پس از زشتی و گناهی که نزد من است به زیبایی آنچه نزد توست، درگذر؛ ای بخشاینده!

امام صادق(ع) فرمود: وقتی امام حسن(ع) به یاد مرگ می افتاد می گریست. هرگاه به یاد قبر می افتاد، گریه می کرد. وقتی به یاد قیامت می افتاد، ناله می کرد، هرگاه به یاد گذشتن از [پل] صراط می افتاد، می گریست. هرگاه به یاد عرضه اعمال بر خداوند می افتاد، ناله ای می کرد و از هوش می رفت. وقتی به نماز می ایستاد، بدنش در مقابل پروردگارش می لرزید. هرگاه بهشت و دوزخ را به یاد می آورد، مانند مارگزیده، مضطرب می شد و از خدا بهشت را می خواست و از آتش جهنم به او پناه می برد.[3] هنگامی که آثار مرگ در چهره اش آشکار شد، او را دیدند که می گرید. پرسیدند: چرا می گریید؛

در پاسخ می فرمود:
إِنَّمَا أَبْکی لِخَصْلَتَینِ: لِهَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ فِرَاقِ الْأَحِبَّهْ[4]
دو دلیل می گریم:
از ترس روز قیامت
و از دوری دوستانم.

?منابع:
1- مناقب آل ابیطالب، ابن شهرآشوب،ج4، ص14؛ بحار الانوار، ج43، ص339
2- مناقب ابن شهر آشوب، ج4، ص17؛ بحارالانوار، همان.
3- بحارالانوار، همان
4- همان، ص332.

✨﷽✨

✅امام رضا (علیه السلام) فرمودند: «از مواردی که به زیارت زائرم می‌آیم شب اول قبرست. » 

✍پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «محبت به من و اهلبیتم در هفت موقف بسیار هولناک، نجات بخش است: 

1⃣هنگام مرگ و حضور فرشته مامور قبض روح. 

2⃣هنگام بازجویی در برابر فرشتگان مسئول برزخ در شب اول قبر. 

3⃣هنگام زنده شدن مردگان در قیامت. 

4⃣هنگام باز شدن پرونده عمل در برابر انسان در قیامت و یا زمانی که پرونده عمل هر شخصی را به دستش می‌دهند. 

5⃣هنگام حساب و حضور در دادگاه عدل الهی. 

6⃣هنگام سنجش افکار و اعمال انسان با معیارهای حق و الگوهایی که در آن روز است. 

7⃣هنگام عبور از صراط و پلی که بر روی دوزخ نهاده شده است. » 

?بحار، ج ۷، ص ۲۴۷

#به_افق_اربعین