خلوت با یار
17 تیر 1399 توسط سربازی از تبار سادات
خداوندا
از هر چه بگویم و
هر چه تو را شکر کنم
باز هم ناتوانم
زیرا تو در هر ذره ای و
در هر موجودی
حضور داری و
صاحب تمام اَنعام کَون و مکان هستی…که آنرا بی دریغ نثار جانمان میکنی
سبحانا: چه زیباست که هر جا می نگرم جلوه تو را میبینم
و چه شیرین است که خاطر تو همیشه بر قلبم میگذرد …
ای صاحب نعمات زمین و آسمانها :
تو خود گفته ای که شکر نعمت، نعمتت افزون کند
همانا وعده تو حق است …
از تو سپاسگزارم …
از تو سپاسگزارم برای همه آنچه که تا کنون از روی رحمت بی منتهایت از بدو خلقت تا پایان خلقت به من و همه عالمیان داده ای و میدهی …
تو را سپاس برای مهرماندگار
